Badanie przeprowadzono metodą telefoniczną CATI wśród dyrektorów/zastępców szkół publicznych (podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych) oraz przewodniczących rad szkolnych lub rad rodziców. Ogółem badaniem objęto 1000 osób, w tym 500 dyrektorów/zastępców i 500 przewodniczących. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że rady szkół nie stały się organami uspołecznienia tych placówek, czy też demokratyzacji oświaty. Świadczy o tym fakt, że rady takie występowały w 4,5% szkół, w tym w 9% szkół ponadgimnazjalnych i 1,3% gimnazjów. W blisko 80% szkół rady rodziców odbywały się regularnie, bez względu na typ szkoły (chociaż najczęściej w szkołach ponadgimnazjalnych). Dyrektorzy i przewodniczący na ogół pozytywnie oceniali działalność rady rodziców czy rady szkoły. Respondentów zapytano, które z zadań realizowanych przez rady rodziców są w ich opinii słuszne i powinny być egzekwowane przez organ społeczny szkoły. Przewodniczący rad rodziców częściej niż dyrektorzy wskazywali w tym kontekście składanie wniosków przez organ społeczny szkoły o organizację zajęć dla uczniów o specjalnych potrzebach, wymagających specjalistycznej pomocy. Z kolei dyrektorzy częściej niż przewodniczący wymieniali opiniowanie przez organ społeczny szkoły pracy dyrektora, a także planu pracy wychowawczej placówki.