Przedmiotem badania był stopień realizacji celów nauczania kultury fizycznej w klasach I-III oraz warunki ich realizacji. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego oraz następującymi narzędziami: ankietą dla nauczycieli kultury fizycznej w klasach początkowych (110 osób, w tym 56 ze szkół w Krakowie, osiem ze szkół małych miast, 46 ze szkół wiejskich), hospitacjami lekcji kultury fizycznej (38 w Krakowie, cztery w małych miastach i 14 na wsi), wywiadami z nauczycielami-metodykami nauczania początkowego (19 osób) oraz testem dla uczniów dotyczącym wiadomości z kultury fizycznej w klasach II-III (500 uczniów, w tym 230 z Krakowa, 77 z małego miasta i 193 ze wsi). Wyniki badania potwierdziły, że realizacja kultury fizycznej w klasach początkowych była nieprawidłowa. Do przyczyn tego stanu można było zaliczyć brak odpowiedniej bazy do prowadzenia zajęć z kultury fizycznej, zbyt liczne klasy, niewystarczające przygotowanie nauczycieli nauczania początkowego do prowadzenia tego typu zajęć, traktowanie kultury fizycznej jako mniej ważnego przedmiotu. Analiza wyników pozwoliła uznać osobę nauczyciela (jego zaangażowanie oraz przygotowanie merytoryczne i metodyczne) za najważniejszy czynnik warunkujący prawidłową realizację kultury fizycznej. Powinien być on wspierany: rozbudową bazy kultury fizycznej i stworzeniem warunków do prowadzenia zajęć; zwiększeniem zainteresowania kulturą fizyczną ze strony dyrekcji szkół (hospitacje lekcji, udostępnianie sali gimnastycznej klasom I-III, zmniejszenie liczebności klas); możliwością korzystania z obiektów sportowych klubów; uregulowaniem problemu nauki pływania w klasach I-III; organizowaniem kursów i zebrań zespołów metodycznych z zakresu kultury fizycznej; większą pomocą ze strony nauczycieli-metodyków (konsultacje indywidualne itp.).