Celem badania było ustalenie wpływu umiejętności pedagogicznych rodziców na powodzenie szkolne dzieci. W badaniu wzięło udział 100 uczniów klas trzecich szkoły podstawowej oraz ich rodzice. Uczniowie – na podstawie uzyskiwanych ocen – zostali podzieleni na trzy grupy. Uczniowie, którzy są nagradzani przez rodziców w formie pochwał, słów, przyjaznych gestów, osiągają oceny bardzo dobre (55,3% uczniów z tej grupy) i dobre (74,6%). 15,5% dzieci uzyskujących oceny dostateczne jest nagradzanych w taki sposób. Dzieci otrzymujące stopnie dostateczne najczęściej są nagradzane prezentami (53,8%) i pieniędzmi (30,7%). 10,2% uczniów bardzo dobrych i dobrych otrzymuje od rodziców nagrody materialne i pieniężne. Najlepsze efekty w motywacji dzieci do nauki przynoszą kary w formie dezaprobaty albo ograniczenia swobody ucznia. Taki system kar stosują rodzice dzieci bardzo dobrych (80,6%) i dobrych (37,3%). Rodzice uczniów otrzymujących oceny dostateczne nie stosują takich form. Niestety, duża część rodziców stosuje kary, w tym cielesne, poniżające godność dzieci. W taki sposób rodzice karzą 6,6% uczniów bardzo dobrych, 39,3% uczniów z ocenami dobrymi i aż 77% uczniów z ocenami dostatecznymi. Na podstawie wyników badania wyciągnięto następujące wnioski: pozytywnie na motywację dzieci wpływają słowne formy nagradzania, także pochwały i obowiązkowość; dziecko przestaje interesować się pracą szkolną, jeśli odczuwa brak konsekwencji w nagradzaniu; nagradzanie wychowawcze, działanie przykładem, organizowanie sytuacji szkolnych dodatnio wpływają na powodzenie dziecka w szkole; na pilniejszą pracę dziecka w szkole ma wpływ twórcze organizowanie czasu wolnego przez rodziców; na efekty dydaktyczne i wychowawcze uczniów wpływa dodatnio współpraca rodziców i nauczycieli.