Celem badania było ustalenie, czy dorobek XII Forum Oświatowego poświęconego problematyce zapobiegania niedostosowaniu społecznemu dzieci i młodzieży wpłynął na organizację profilaktyki pedagogicznej w szkole. Badanie objęło 79 szkół, w tym 61 szkół podstawowych (20 z Olsztyna i 41 z terenu województwa) oraz 18 szkół ponadpodstawowych. Badanie wykazało, że najpowszechniejszą formą pomocy w szkołach podstawowych były zespoły wyrównawcze (65,6%) i zespoły korekcyjno-kompensacyjne (62,3%), a w szkołach ponadpodstawowych, w których ogólna liczba form pomocy specjalnej jest mniejsza, najczęściej występowały pomoc koleżeńska (55,6%) i zespoły wyrównawcze (38,9%). 63,3% szkół posiadało świetlice dla wszystkich chętnych, 56,9% oferowało bezpłatne i częściowo odpłatne obiady, lecz 30,4% zapewniało je wszystkim potrzebującym. W zakresie zajęć pozalekcyjnych większość szkół (40,5%) zadeklarowała brak zmian (zajęcia były kontynuowane w tej samej formie), pozytywne zmiany zadeklarowało 21,5% badanych szkół, negatywne zaś – 19,1%. Zapoznawanie młodzieży z normami prawa realizowane było w ramach lekcji wiedzy o społeczeństwie, na godzinach wychowawczych i specjalnie organizowanych prelekcjach, przy czym 15,2% szkół nie realizowało żadnej z tych form, 25,3% zgłosiło trudności finansowe z opłatą prelegentów i 24% szkół nie zgłosiło żadnych trudności z realizacją tego zadania. Profilaktyka patologii społecznej realizowana była najczęściej w formie pogadanek i prelekcji na godzinach wychowawczych; prelegentami byli pedagodzy szkolni, pielęgniarki i lekarze szkolni, przedstawiciele MONAR, Klubu AA itp. Profilaktyka ta nie była podejmowana przez 12% szkół w przypadku alkoholizmu, 10% szkół – narkomanii i 3% szkół – nikotyny. Do najważniejszych zadań podejmowanych w ramach działalności służbowych przez pedagogów szkolnych należały: systematyczna opieka i nadzór nad uczniem zagrożonym lub niedostosowanym społecznie (58,2%), poradnictwo wychowawcze dla uczniów, rodziców i nauczycieli (45,6%), pomoc socjalna uczniom najbardziej potrzebującym (43%), terapia dla uczniów mających zaburzenia w zachowaniu (37%), współpraca z rodzicami i dążenie do unormowania sytuacji rodzinnej (35,4%). Do instytucji wyróżniających się pomocą szkole na polu zapobiegania niedostosowaniu społecznemu dzieci i młodzieży wyróżniły się: poradnie wychowawczo-zawodowe (86,6%), policja (49,4%) i służby socjalne (32,9%).