Celem badania była odpowiedź na pytanie, czy uczniowie dostrzegali i wartościowali zmiany w oświacie, które dokonały się na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, oraz jaki jest związek między dotychczasowymi doświadczeniami uczniów a percepcją zmian zachodzących w szkole. Badanie objęło 500 uczniów warszawskich liceów w wieku 16-19 lat, z czego 88,9% stanowiły dziewczęta, 11,1% – chłopcy. Badani pochodzili głównie ze środowisk inteligenckich – 55,6% matek i tylu samu ojców miało wykształcenie wyższe, 38,9% matek i 33,3% ojców miało wykształcenie średnie, 5,5% matek i 11% ojców – zawodowe. Do badania doświadczeń uczniów wykorzystano ankietę otwartą własnej konstrukcji Najważniejsze zdarzenie w moim życiu. Uczniowie mieli za zadanie sporządzić opis treści zdarzenia, rodzaju doświadczanych wtedy przeżyć oraz aktualną ocenę wpływu tego doświadczenia. Do badania stosunku uczniów do zmian w szkole wykorzystano ankietę zamkniętą, również własnej konstrukcji, Ja i moje otoczenie. Analiza wyników pozwoliła wyodrębnić 129 doświadczeń, przede wszystkim z zakresu zdobytej wiedzy (83,3%), utrwalonych zainteresowań (83,3%), nabytych umiejętności poznawczych (77,8%) i kontaktów z innymi ludźmi (72,2%). Wśród zdarzeń dominowały te o zdecydowanie pozytywnym zabarwieniu (42%), następnie raczej negatywnym (27,1%), zdecydowanie negatywnym (20,9%) i raczej pozytywnym (10%). Uczniowie doświadczyli zatem tyle samo doświadczeń negatywnych, co pozytywnych, z lekką przewagą tych ostatnich. Do sprawców opisanych przez badanych zdarzeń należeli najczęściej koledzy (30,2%) i sam podmiot (26,4%). Większość zdarzeń oceniono jako pozytywnie wpływające na późniejsze funkcjonowanie ucznia (67,4%), pozostałym wydarzeniom przypisano negatywną moc regulacyjną. Sprawcami pierwszego typu zdarzeń był na ogół sam podmiot i koledzy, sprawcami tych drugich – koledzy oraz ludzie i obiekty z dalszego otoczenia. 66,7% uczniów odpowiedziało, że dostrzega zmiany w szkole, większość z nich określiła czas wprowadzenia tych zmian jako „ostatnie pół roku” (33,3%), natomiast inni jako „dwa lata temu” (25%), „rok temu” (16,7%) i „trudno powiedzieć” (25%). Zmiany te polegały zdaniem badanych na: zmianach ideologicznych, zmianach programowych, otwarciu się na świat, polepszeniu relacji nauczyciel – uczeń, wzroście inicjatywy i samorządności, zubożeniu szkoły. Zmiany te budziły w uczniach pozytywne emocje. Na pierwszym miejscu wśród poszczególnych zmian ocenionych ze względu na ich wartość znalazły się: wybór języka obcego (100%), możliwość wyboru różnych typów szkół (88,9%), zmniejszenie liczby godzin (77,8%), zmiany w lekturach szkolnych (61,1%), nauczanie religii (22,2%) i likwidacja kół zainteresowań (5,6%). Większość badanych oceniła, że zmiany te nie wpływają na relacje z kolegami ani dyrektorem szkoły, 38,9% stwierdziło, że wpływają na relacje z nauczycielem. Poproszeni o wskazanie osób, w których obecności badani czują się bezpiecznie, respondenci wymienili przede wszystkim przyjaciela/przyjaciółkę, matkę i ojca. Nauczyciel i wychowawca znaleźli się na dalekich lokatach (odpowiednio 11,1% i 16,7% wskazań). Wśród propozycji zmian, jakie wymienili badani, znalazły się możliwość wyboru przedmiotów zgodnie z dalszymi planami edukacyjnymi i zawodowymi oraz bardziej kompleksowe ujęcie niektórych przedmiotów (stworzenie bloków przedmiotowych, np. historia, geografia, polityka).