Badanie na temat struktury zawodowej imigrantów polskich do Niemiec przeprowadzono w ramach projektu dotyczącego integracji wysiedleńców. Badaniem objęto 274 dorosłych wysiedleńców: 226 z Polski i 48 z byłego Związku Radzieckiego. Ankietę przeprowadzono także wśród nauczycieli oraz przedstawicieli instytucji zajmujących się integracją imigrantów. 220 badanych przybyło do RFN w latach 1989-1991, pozostałe osoby w latach 1984-1988. Spośród 251 wysiedleńców z Polski było m.in.: 92 absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej, 29 – technikum z maturą, 18 – szkoły podstawowej, 18 – liceum zawodowego z maturą, sześciu – liceum ogólnokształcącego z maturą, 11 – wyższej szkoły, dwóch – studium podyplomowego. Strukturę wykształcenia zawodowego podzielono na następujące kategorie: pozyskanie zasobów naturalnych (13 osób z Polski); przygotowanie surowców podstawowych (7); produkcja dóbr konsumpcyjnych (5); zawody metalowo-elektryczne (51); zawody budowlane (28); usługi niematerialne (18); usługi materialne (16); zawody kupieckie (7); zawody planistyczno-administracyjne (48) oraz inne (4). Ogółem o uznanie wykształcenia w RFN zwróciło się do odpowiednich urzędów 220 wysiedleńców z Polski. Odpowiedź pozytywną otrzymało 33,2% badanych (73 osoby). Odmówiono uznania aż 147 badanym (66,8%). Najwięcej uznań otrzymali absolwenci zasadniczych szkół zawodowych i technikum z maturą – po 21 osób. Żadnych możliwości wykorzystania kwalifikacji zawodowych nie miało 13 wysiedleńców z Polski. 105 osób mogło w pełni wykorzystywać kwalifikacje, 18 osób tylko częściowo. Dobrze wykorzystywało swoje kwalifikacje zawodowe 59 polskich wysiedleńców.