Badanie jest nawiązaniem i kontynuacją sondażu Młodzież 2003, diagnozującego rozmiar kontaktów młodzieży z narkotykami i zostało przeprowadzone przez Fundację Centrum Badania Opinii Społecznej na zlecenie Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii w ramach Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2006–2010. Badaniem objęto młodzież uczęszczającą do ostatnich klas dziennych szkół ponadgimnazjalnych. Łącznie przeprowadzono 1400 wywiadów w 65 szkołach (w tym w 63 szkołach publicznych i dwóch niepublicznych). Przedmiotem badania było poznanie opinii, poglądów i zachowań młodych ludzi na temat: używania przez młodzież substancji psychoaktywnych – papierosów, alkoholu i narkotyków; planów, aspiracji i dążeń młodych Polaków; ich obyczajowości, grupy odniesienia, wyznawanych wartości; poglądów na temat szkoły i praw ucznia; zainteresowań i sposobów spędzania czasu wolnego; stosunku do domu rodzinnego i rodziców; postaw wobec kontaktów seksualnych; poglądów politycznych, zainteresowania demokracją i Unią Europejską, postaw wobec przemian gospodarczych; oceny swoich warunków materialnych, wydatków na własne potrzeby, stosunku do pieniędzy oraz informacji o podejmowaniu przez uczniów pracy. Wyniki najnowszego badania wskazują na spadek liczby uczniów palących papierosy oraz zażywających narkotyki. W przypadku alkoholu odsetki pijących pozostały na poziomie zbliżonym do zanotowanego w 2003 roku. Niepokojących wniosków dostarcza analiza zachowań młodzieży w miastach do 20 tys. mieszkańców. W 2008 roku odnotowano tam najwyższe wskaźniki: regularnego palenia (29%), upijania się (45%), picia wódki w ciągu miesiąca przed badaniem (58%), przyjmowania narkotyków w ostatnim roku (21%). Od 2003 roku zmalała liczba uczniów deklarujących zażywanie narkotyków w ciągu roku poprzedzającego badanie (z 24% do 15%). W grupie uczniów mających kontakt z narkotykami 80% przyznało się do palenia marihuany, 14% do brania amfetaminy i 10% – ecstasy. Nikt nie wspomniał o próbowaniu heroiny. Potencjalne trudności lub brak orientacji w kwestii zaopatrywania się w substancje psychoaktywne częściej deklarują osoby religijne niż uczniowie nieuczestniczący w praktykach kościelnych. Ponadto osoby regularnie chodzące do kościoła nie otrzymują propozycji narkotykowych tak często jak nieuczestniczący w praktykach religijnych.