Badanie przeprowadzono za pomocą metod jakościowych. Indywidualnymi wywiadami pogłębionymi IDI objęto pracowników kierowanych na szkolenia przez pracodawców i korzystających z urlopu szkoleniowego (pięć osób) oraz pracowników uczestniczących w szkoleniach, ale niekorzystających z urlopu ani ze zwolnienia z części albo całości dnia pracy (pięć osób). Natomiast zogniskowanymi wywiadami pogłębionymi objęto dwie grupy: pracodawców i przedstawicieli organizacji pracodawców oraz pracowników Państwowej Inspekcji Pracy. Zdaniem pracowników jedną z barier w ich dokształcaniu jest niechęć pracodawców do rozwoju swojego kapitału ludzkiego, czyli brak zainteresowania zwiększaniem potencjału poprzez edukację. Kolejna kategoria przeszkód miała charakter informacyjny – w opinii pracowników nie wiedzą oni o dziedzinach i kierunkach tematycznych, w których powinni się kształcić. Pracownicy wskazywali w tym zakresie również na brak wiedzy na temat ich praw i obowiązków wynikających z uczestniczenia w kształceniu ustawicznym. Kolejną barierą wskazywaną przez respondentów było ich miejsce pracy – lokalizacja stanowiska pracy, określona wielkość firmy, charakter jej własności oraz rodzaj wykonywanej pracy. Odczuwalne było to szczególnie w małych firmach, zatrudniających do dziewięciu osób, w których brak pracownika przez kilka dni albo godzin dziennie jest dokuczliwy dla pracodawcy. Przede wszystkim nauczyciele, jako grupa, od której wymagane jest ciągłe doskonalenie zawodowe, wskazywali barierę o charakterze finansowym.