Badania poświęcone kształceniu w miejscu pracy miały charakter jakościowy. Ich celem było zidentyfikowanie i dokonanie oceny zakresu wykorzystania urlopu szkoleniowego i zwolnienia z całości albo części dnia pracy przez pracodawców z całej Polski jako instrumentów wpływających na włączanie się podmiotów gospodarczych do kształcenia ustawicznego. Analizie poddano wyniki wywiadów IDI z pracodawcami, pracownikami i przedstawicielami różnych instytucji oraz organizacji zrzeszających pracodawców i pracowników. Kształcenie pracowników w badanych firmach zależało od kilku czynników, w tym: od tego, czy pracownik zostanie w firmie po zakończonej edukacji, od prezentowanej branży, sytuacji na rynku pracy, kondycji ekonomicznej firmy oraz korzyści wynikających dla firmy ze skierowania pracownika do kształcenia. Do najpowszechniejszej formy kształcenia pracowników w badanych przedsiębiorstwach należały szkolenia. Badane firmy wspierały pracowników w kształceniu i samokształceniu przez finansowanie dojazdów na szkolenia albo wypożyczanie samochodów służbowych, także przez finansowanie części kosztów kształcenia. Sami pracownicy byli zdania, że kształcenie ustawiczne jest istotnym elementem ich rozwoju i rozwoju firmy, w której pracują. Jedną z głównych barier w kształceniu ustawicznym pracowników – zdaniem pracodawców i przedstawicieli rynku pracy – był ograniczony dostęp podmiotów gospodarczych do środków zewnętrznych, dzięki którym można byłoby współfinansować koszty udziału pracowników w kształceniu.