Sformułowano cztery cele badawcze: Opis postaw uczniów (opinii + emocji + zachowań) wobec w/w kompetencji i obecnych sposobów ich nauczania. Opis motywacji uczniów do rozwijania w/w kompetencji. Identyfikacja barier w kształceniu w/w kompetencji (zarówno obiektywnych, jak i mentalnych/subiektywnych). Identyfikacja oczekiwań uczniów wobec kształcenia w/w kompetencji. Badaniu podlegały kompetencje matematyczne i informatyczne uczniów. W ramach badania przeprowadzono jeden FGI w zespole szkół średnich; łącznie przeprowadzono 15 IDI w czterech gimnazjach i czterech szkołach średnich. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że uczniowie kojarzą matematykę głównie z przedmiotem nauczania szkolnego, a nie z dziedziną wiedzy przydatną w wielu obszarach życia codziennego. Respondenci na ogół twierdzili, że matematyka jest raczej przydatna; trudności jednak sprawiało im wskazanie konkretnych sytuacji, w których matematyka jest wykorzystywana. Okazało się ponadto, że uczniowie nie mieli wiadomości na temat e-learningu (TIK); nauczyciele również nie zachęcali uczniów do korzystania z tego typu pomocy dydaktycznych. Respondenci skarżyli się na monotonność zadań rozwiązywanych podczas tradycyjnych zajęć. Uczniowie byli pozytywnie nastawieni wobec możliwego podniesienia atrakcyjności lekcji matematyki dzięki e-learningowi. Jeśli zaś chodzi o kompetencje informatyczne, wiedzę na temat obsługi komputera uczniowie nabywali przede wszystkim w domu od rodzeństwa i rodziców albo innych członków rodziny i znajomych. Respondenci traktowali komputer przede wszystkim jako narzędzie rozrywki, rzadziej nauki. Uczniowie ponadto wysoko oceniali własne kompetencje informatyczne, choć deklaracje te dotyczyły na ogół podstawowych umiejętności w tym zakresie. Respondenci za nudny uznali sposób nauczania informatyki w ich placówkach.