Przedmiotem badania była ocena instytucji wychowawczej i wychowawców w kontekście stwarzanych możliwości samorealizacji. Badaniem objęto 440 mieszkańców internatów wszystkich typów szkół w Toruniu i województwie toruńskim (w tym 39,8% dziewcząt i 60,2% chłopców w wieku 17-20 lat). 64,1% badanych uczęszczało do liceum ogólnokształcącego, 12,7% do technikum, 11,8% do zasadniczej szkoły zawodowej, 11,4% do liceum wojskowego. Oprócz internatu badani oceniali także rodzinę i grupę rówieśniczą. Wyniki badania ukazały, że w przeciwieństwie do rodziny i grupy rówieśniczej internat oceniano jako środowisko niesprzyjające samorealizacji. Nie wynikało to z ogólnej, pesymistycznej oceny środowiska społecznego pod tym kątem, lecz ze specyfiki internatu. Wskazała na to rozbieżna ocena internatu (bardzo negatywna) oraz rodziny i grupy rówieśniczej (bardzo pozytywna). Płeć, wiek i typ szkoły nie miały wpływu na ocenę dokonywaną przez badanych.