Raport  dotyczy badania jakościowego, wykonanego metodą zogniskowanego wywiadu grupowego (FGI). Celem badania była diagnoza sytuacji absolwentów szkolnictwa zawodowego na warszawskim rynku pracy w odniesieniu do oczekiwań pracodawców oraz zmieniających się warunków społeczno-gospodarczych. Istotne było także rozpoznanie przyczyn niezadowalającej skuteczności szkolenia zawodowego i propozycje zmian w tym zakresie. Badaną grupę stanowili zarówno przedstawiciele szkolnictwa zawodowego, jak i lokalnego rynku pracy; w wywiadzie wzięło udział: trzech dyrektorów zespołów szkół zawodowych, dwóch doradców edukacyjno-zawodowych, trzech przedstawicieli Powiatowego Urzędu Pracy (dwóch doradców zawodowych i jeden pośrednik pracy), czterech przedstawicieli lokalnych pracodawców, przedstawiciel Biura Edukacji Urzędu Miasta Stołecznego Warszawa, przedstawiciel prywatnej agencji zatrudnienia. Do słabych stron szkolnictwa zawodowego w Warszawie badani zaliczyli: bardziej teoretyczne niż praktyczne kształcenie; brak korelacji pomiędzy kształceniem teoretycznym a praktycznym; słabą bazę techniczną i dydaktyczną szkół i in. Jako mocne strony wskazywano: zdobycie zawodu i możliwość podjęcia pracy bez konieczności kontynuacji nauki; możliwość łączenia nauki z pracą zawodową; zdobywanie doświadczenia w pracy podczas nauki i in. Wnioski z badania poszerzają wiedzę w zakresie wiodącego problemu projektu, jakim jest dostosowanie szkolnictwa zawodowego do potrzeb warszawskiego rynku pracy i wypracowanie właściwych form współpracy pomiędzy szkołami a podmiotami gospodarczymi.