Celem badania było poznanie postaw prozdrowotnych uczniów klas pierwszych dwóch łódzkich szkół średnich (N = 155) oraz ustalenie wpływu środowisk i instytucji wychowawczych na kształtowanie się postaw młodzieży związanych z aktywnością fizyczną. Badanie miało charakter eksploracyjno-diagnostyczny, zastosowano w nim między innymi Skalę PRO-ZET, kwestionariusz Ja – moje zdrowie – sport oraz międzynarodową Skalę 9 twierdzeń. Badanie stanowiło fragment szerzej zakrojonego projektu, który miał objąć około 1000 uczniów, 1000 studentów, 800 rodziców i 500 nauczycieli ze środowiska wielkomiejskiego (Warszawa, Gdańsk, Łódź). W interpretacji badanych zdrowy styl życia wiązał się przede wszystkim ze zdrowym żywieniem (61,9%), następnie sportem i rekreacją (47,7%), wolnością od używek (19,4%) oraz aktywnością ruchową (17,4%). Najmniej istotne okazały się dbanie o wygląd i sprawność fizyczną, zdrowe środowisko, higiena osobista oraz odpoczynek (wskazania poniżej 5,2%). Poproszeni o ocenę poszczególnych środowisk i instytucji pod kątem spełniania ich oczekiwań związanych z aktywnością ruchową (nie zostało doprecyzowane, jakich oczekiwań), badani uszeregowali je następująco: grupa koleżeńska (62,5%), rodzina (56,7%), inne instytucje pozaszkolne (52,7%), szkoła (49%), środki masowego przekazu (44%) i środowisko lokalne (36,5%). Wysoką pozycję grupy koleżeńskiej można było tłumaczyć tezą o znaczącym wpływie osób ważnych. Wyniki te świadczyły o ogólnej tendencji o wzrastającej roli środowisk wychowujących incydentalnie, a malejącą – instytucjonalnych środowisk edukacyjnych.