Badanie przeprowadzono w ramach projektu badawczego Pracowni Profilaktyki Młodzieżowej „Pro-M” Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie (grant Fogarty International Center, U.S. National Institute of Health, nr 5R01 TW007647), którym to projektem objęto ponad 3 000 warszawskich gimnazjalistów (badania podłużne). Poza próbą losową gimnazjalistów do badań włączono 100-osobową grupę młodzieży z warszawskich młodzieżowych ośrodków wychowawczych (MOW) i młodzieżowych ośrodków socjoterapeutycznych (MOS). W niniejszym badaniu dokonano charakterystyki wychowanków MOW i MOS oraz sformułowano diagnozę środowiska młodzieży nieprzystosowanej społecznie. Zrealizowano trzy pomiary: w pierwszej klasie gimnazjum (N = 74), drugiej klasie gimnazjum (N = 95) i trzeciej klasie gimnazjum (N = 86). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że młodzież z ośrodków wychowawczych i socjoterapeutycznych znajdowała się pod silnym wpływem czynników ryzyka w postaci przebywania w środowisku młodzieżowym, w którym używało się narkotyków; picia alkoholu przez bliskich kolegów/koleżanki; pochodzenia z rodziny niepełnej; częstego spędzania czasu poza domem (na podwórku, osiedlu); narażania swojego bezpieczeństwa dla ekscytujących przeżyć itp. Jednocześnie indywidualne cechy badanych mogły kompensować lub redukować niekorzystne wpływy czynników ryzyka. Wśród zidentyfikowanych czynników chroniących znalazły się m.in.: wsparcie emocjonalne mamy; czas spędzany z mamą; dobry kontakt ze starszym rodzeństwem; udział w praktykach i uroczystościach religijnych, pozytywny stosunek do nauczycieli; przekonanie, że nauka pomaga w osiąganiu celów życiowych; odrabianie lekcji; negatywny stosunek kolegów/koleżanek do używania narkotyków.