Celem badania było m.in. poznanie opinii młodzieży o ich aktualnym życiu i planach na przyszłość. Badaniem ankietowym objęto 1289 uczniów szkół ponadpodstawowych. Według połowy badanych sytuacja ich samych i ich rodzin pogorszyła się. Opinia o sytuacji ekonomicznej rodzin była zależna od miejsca zamieszkania (w dużych miastach poprawę dostrzegało 11-13% młodzieży, w mniejszych 5-8%, na wsi 3%) i typu szkoły respondenta (pogorszenie sytuacji najrzadziej dostrzegali uczniowie zasadniczych szkół zawodowych – 4%). Badani częściej oceniali atmosferę w rodzinie jako dobrą, jeśli dobra była sytuacja materialna rodziny. Im lepsza kondycja materialna, tym lepiej postrzegane były stosunki z ojcem. Nieco gorzej młodzież oceniała atmosferę panującą w szkole; lepiej oceniały ją osoby deklarujące się jako głęboko wierzące. Młodzież nie była zainteresowana organizacjami ani działaniem w nich – 23% dostrzegało organizacje bliskie sobie, 76% twierdziło, że takich nie ma. Ze wskazywanych organizacji bliskich młodzieży 45% badanych wybrało sportowe, turystyczne i hobbystyczne, 33% – partie i organizacje polityczne. Wśród tych drugich młodzież dostrzegała PPPP (10%) i KPN (6%), pozostałe nie uzyskały więcej niż 4% wskazań. Ponad 81% osób nieinteresujących się polityką widziało potrzebę powstania nowych organizacji. Organizacje i ruchy młodzieżowe uzyskały niecałe 10% wskazań, najczęściej wskazywano ZHP, ruch oazowy i skinheadów. Największą gotowość do angażowania się w życie społeczne deklarowała młodzież prezentująca się jako najbardziej wycofana z życia społecznego. Wśród polityków i mężów stanu jedyną wyróżniającą się postacią był papież Jan Paweł II; pozostali uzyskali łącznie niecałe 18% wskazań, w tym Jacek Kuroń i Lech Wałęsa po niecałe 3%. Ponadto jako autorytety ze względu na walory moralne wskazywano Matkę Teresę, Marka Kotańskiego, Zbigniewa Religę. Nie zostali wskazani tradycyjni idole młodzieżowi. Zainteresowania młodzieży były różnorodne, trudno było wskazać mody lub dominujące tendencje. Poza hobby wśród ulubionych czynności najczęściej wymieniano te wiążące się z życiem uczuciowym. Zainteresowanie kulturą zadeklarowało 29%, sportem – 27%, nauką – niecałe 10%, sprawami społecznymi – 7%; rzadko wymieniano telewizję – 1,6%, jednak inne wyniki wskazują na jej znaczący wpływ w kształtowaniu sposobu oglądu świata społecznego. Młodzież najczęściej słuchała muzyki disco, pop, rozrywkowej, piosenek chodnikowych (łącznie 42%), dość duża była liczba miłośników muzyki klasycznej. Na alkohol i papierosy młodzież wydawała 14% kieszonkowego. 23% twierdziło, że regularnie pali papierosy, 18% – że pali w wyjątkowych sytuacjach, w ogóle nie paliło 59% badanych. Osoby wierzące rzadziej deklarowały picie alkoholu. 5% badanych przyznało się do kontaktu z narkotykami; najbardziej popularna była marihuana, 6% zetknęło się z lekomanią, 8% z klejem. Młodzież jako problemy dla siebie istotne wymieniła sprawy związane z edukacją i przyszłym startem życiowym oraz zawodowym: problemy pracy i bezrobocia (najczęściej wymieniane jako główny problem życiowy przez uczniów ze wsi), zdobycia wykształcenia i kontynuacji nauki (najczęściej wskazywane przez licealistów), problemy związane z zadowoleniem z pracy, problemy finansowe (im gorsza ocena sytuacji rodziny, tym więcej młodzieży uznawało je za najważniejsze). Z listy otrzymanych zagrożeń dla ludzkości wskazywano kolejno: AIDS (80%), zatruwanie środowiska (69%), narkomanię (57%), przestępczość (52%), bezrobocie (50%), alkoholizm (48%), katastrofy elektrowni atomowych (43%), choroby nowotworowe (42%), znieczulicę (40%), terroryzm (32%), wyścig zbrojeń (30%), przerywanie ciąży (19%), wzrost liczby rozwodów (14%), katastrofy komunikacyjne (7%). Im lepsza była sytuacja materialna rodziny, tym więcej młodzieży wierzyło w realizację swoich planów i było optymistycznie nastawionych do przyszłości. Chłopcy w obu kwestiach byli nastawieni bardziej optymistycznie niż dziewczęta. Im silniej deklarowano zainteresowanie polityką, tym większe były również nadzieje na poprawę. 57% badanych uważało, że warto przede wszystkim dążyć do udanego życia rodzinnego i posiadania dzieci; 48% wskazało ciekawą i zgodną z zainteresowaniami pracę; 31% – spokojne życie; 1-2% wskazało wartości związane z podejmowaniem decyzji. 51% badanych przewidywało, że będzie się dalej uczyć; niecałe 18% planowało podjęcie pracy; 8% wyjazd z kraju; z bezrobociem liczyło się 10% młodzieży. 44% chciało kontynuować naukę. Plany podjęcia pracy po szkole były związane z sytuacją materialną rodziny, wykształceniem rodziców, typem szkoły, miejscem zamieszkania. Połowa badanej młodzieży mocno obawiała się bezrobocia, mniejsze obawy miało 27% badanych. Respondenci równie często odpowiadali, że w razie braku pracy będą kontynuować naukę lub wyjadą za granicę; 6% wskazało pójście na zasiłek dla bezrobotnych; niecałe 2% wybrałoby przeniesienie się do innej miejscowości w celu znalezienia pracy. Na stałe chciało wyjechać z kraju 15% badanych; 63% przewidywało wyjazd na krótko w celach zarobkowych; 16% – w celach turystycznych; w ogóle nie zamierzało opuszczać Polski około 5% badanych. Najczęściej chęć wyjazdu na stałe deklarowała młodzież z rodzin inteligenckich i z rodzin o niskim wykształceniu, młodzież z liceów zawodowych (20%), zasadniczych szkół zawodowych (16%), z pozostałych typów szkół – 13%. Dziewczęta prawie dwa razy częściej niż chłopcy wybierały wyjazd turystyczny i rzadziej wyjazd na stałe. Motyw turystyczny wybierali uczniowie liceów ogólnokształcących (25%). Najwięcej osób na stałe wyjechałoby do USA (34%), Kanady (11%); w Europie do Niemiec (19%), Francji (9%), Holandii (5%); 7% wskazało Australię. Wybór danego kraju motywowano posiadaniem tam znajomych (40%), łatwością uzyskania pracy (22%), znajomością języka (17%), sympatycznymi mieszkańcami (16%), bliskością Polski (8%), łatwością uzyskania prawa stałego pobytu (6%), udzielaniem pomocy przez dane państwo (4%). Ambicje materialne badanych wyczerpywało posiadanie domu (rzadziej samodzielnego mieszkania) i krajowego samochodu. Badani zamierzali mieszkać w kraju, raczej w mieście niż na wsi, we własnym mieszkaniu lub z rodzicami. Niemal 1/3 badanych zamierzała mieć wyższe wykształcenie, studiować chciało 27% badanych. Najczęściej młodzież planowała pracować w firmie prywatnej polskiej, następnie w zakładzie państwowym; pracę w firmie zagranicznej lub własną działalność wybrało 13% badanych; około 6% chciało pracować za granicą; 3% przewidywało pracę w organizacjach społecznych i politycznych; 135 wskazało, że będzie robiło coś innego niż podane w ankiecie możliwości. W planowaniu życia rodzinnego przeważały wybory związane z posiadaniem dwojga dzieci, około 7% twierdziło, że nie chce mieć dzieci; 18% nie planowało zakładać rodziny.