Badanie przeprowadzono na 1289-osobowej ogólnopolskiej losowej próbie uczniów ostatnich klas dziennych szkół średnich i zasadniczych zawodowych. Wyniki badania ujawniły, że respondenci najczęściej charakteryzowali spełnienie życiowe jako spokojną, dostatnią egzystencję. Miarą tego miałyby być: udane życie rodzinne i sukces w pracy zgodnej z zainteresowaniami. Pomocne w uzyskaniu celów życiowych według respondentów było wykształcenie, stąd wzrost aspiracji młodzieży w tym zakresie w stosunku do edycji badania z 1991 roku. Równocześnie wzrosła obawa o możliwość osiągnięcia celów życiowych i spełniania marzeń. W 1991 roku 30% respondentów wierzyło, że są w stanie osiągnąć wszystko, a 62% – że osiągną część celów życiowych. W 1992 roku odsetki te wynosiły już odpowiednio 22% i 55%. Jako najgroźniejszą przeszkodę w zrealizowaniu celów życiowych młodzi ludzie wymienili bezrobocie. W radzeniu sobie z tym zagrożeniem, oprócz wspomnianej już edukacji, miałyby również pomóc wyjazdy zarobkowe za granicę.