Badanie przeprowadzono na 1289-osobowej ogólnopolskiej losowej próbie uczniów ostatnich klas dziennych szkół średnich i zasadniczych zawodowych. Wyniki badania ujawniły, że pożądanym z punktu widzenia młodzieży ustrojem był ustrój demokratyczny (60%), gwarantujący swobody obywatelskie, o silnej i jednostkowej władzy (30%), dynamiczny i skuteczny gospodarczo (19%) oraz gwarantujący dostatek wszystkim obywatelom (39%). Wzrosła tęsknota za silną władzą i bezpieczeństwem. Polski ustrój powinien zdaniem młodzieży zmierzać ku ustrojowi kapitalistycznemu (39%), choć niektórzy szukali trzeciej drogi między kapitalizmem i socjalizmem (28%). 30% ankietowanych było niezdecydowanych. W porównaniu z edycją badania z 1990 roku zmalało poparcie dla prywatyzacji i bezrobocia. Zmniejszył się również krytycyzm wobec socjalizmu, wzrosło poparcie dla haseł egalitarnych i etatystycznych. 11% badanych uznało, że socjalizm przyniósł Polsce więcej korzyści niż strat (1990 – 8%, 1991 – 10%), 33% uznało, że strat było tyle samo co korzyści (1990 – 27%, 1991 – 29%) a 53% twierdziło, że strat było więcej (1990 – 62%, 1991 – 59%). W porównaniu do poprzednich edycji badania, coraz mniejszy odsetek młodych ludzi uważał, że bezrobocie jest koniecznym warunkiem przemian gospodarczych w kraju, co współwystępowało z opinią o konieczności szukania pośredniej drogi między kapitalizmem i socjalizmem. Akceptacji bezrobocia towarzyszyło z kolei przekonanie o zbyt wolnym tempie prywatyzacji gospodarki.