Przedmiotem badania były plany, dążenia i aspiracje życiowe młodzieży. W badaniu uczestniczyło 1316 uczniów ostatnich klas ze szkół ponadpodstawowych. Za najważniejszy cel w życiu większość respondentów uznała udane życie rodzinne (57%). W dalszej kolejności wyliczano: ciekawą pracę, zgodną z zainteresowaniami (42%), miłość, przyjaźń (35%), osiągnięcie wysokiej pozycji zawodowej, karierę (33%), spokojne życie (31%), zdobycie majątku (27%), barwne życie (19%). Bycie użytecznym dla innych ludzi było ważne dla 11% badanych, życie zgodne z zasadami religijnymi – dla 10%, udane życie seksualne – także dla 10%, osiągnięcie sukcesu w nauce albo sztuce (7%), niezależność w pracy (6%), możliwość podejmowania ważnych decyzji w sferze gospodarczej – dla 1%, zdobycie władzy politycznej – dla 1%. Uczniowie uważali, że zdobycie wysokiej pozycji zawodowej wiąże się z wyższym wykształceniem, które chciało zdobyć 63% respondentów. Zainteresowanie karierą zawodową cechowało przede wszystkim osoby pochodzące z miast powyżej 500 tys. mieszkańców. Okazało się, że wartość przyjaźni i miłości doceniały częściej dziewczęta niż chłopcy. 5% respondentów uważało, że za 10–15 lat będą mieli jedynie wykształcenie zasadnicze zawodowe. 24% osób planowało zakończyć edukację na poziome średnim. 14% badanych zamierzało ukończyć szkołę pomaturalną, a 57% studia. Wyższe wykształcenie chcieli zdobyć przede wszystkim uczniowie liceów ogólnokształcących (96%) oraz w mniejszym stopniu – uczniowie techników (78%). Wśród uczniów liceów zawodowych 72% planowało skończyć studia, a wśród młodzieży z zasadniczych szkół zawodowych (ZSZ) 9%. Większość respondentów z ZSZ (56%) chciała zdobyć średnie wykształcenie. 12% uczniów przewidywało, że za 10–15 lat będą wykonywać zawód robotnika wykwalifikowanego albo rzemieślnika. 10% osób chciało pracować w zawodzie maklera, bankowca, ekonomisty, przedstawiciela handlowego. Tyle samo badanych twierdziło, że zostaną technikami różnych specjalności. 8% zamierzało zostać inżynierami i informatykami, tyle samo osób – nauczycielami, prawnikami albo wykonującymi zawody wymagające wyższego wykształcenia humanistycznego. 7% respondentów planowało wykonywanie wolnego zawodu. 3% badanych chciało poświęcić się pracy rolnika albo ogrodnika. 20% uczniów nie miało sprecyzowanych planów co do przyszłej pracy. 29% uczniów twierdziło, że będą pracować w prywatnej polskiej firmie, 23% z kolei chciało założyć własną firmę. 17% ankietowanych planowało pracę w zakładzie państwowym, a 11% w firmie zagranicznej. 5% zamierzało wyemigrować z kraju. 3% osób chciało pracować w organizacji społecznej albo politycznej. 2% respondentów chciało zajmować się domem. Zdaniem 42% respondentów młodym ludziom w Polsce opłaca się studiować i zdobyć dyplom wyższej uczelni. 26% jednak twierdziło, że po ukończeniu średniej szkoły lepiej jest jak najszybciej podjąć pracę. 32% badanych nie miało sprecyzowanego zdania na ten temat. Wśród osób przekonanych o korzyściach z jak najszybszego podjęcia pracy znalazło się: 23% uczniów LO, 18% uczniów techników, 22% osób z liceów zawodowych i 34% badanych z ZSZ. Wśród osób doceniających korzyści z podjęcia studiów było: 49% uczniów z liceów ogólnokształcących, 47% uczniów techników, 42% badanych z liceów zawodowych oraz 35% osób z ZSZ. 30% respondentów z ZSZ chciało kontynuować naukę w technikum, a 50% zamierzało łączyć dalszą naukę z pracą zarobkową. W razie problemów ze znalezieniem pracy 33% uczniów kontynuowałoby naukę, 19% zapisałoby się na kursy dokształcające, 16% zdecydowałoby się na podjęcie każdej dostępnej pracy, 14% wyjechałoby za granicę, 12% założyłoby własną firmę, 3% przeniosłoby się do innej miejscowości. 1% osób przeszłoby na zasiłek dla bezrobotnych. Młodzież – zapytana o czynniki decydujące o znalezieniu pracy po ukończeniu szkoły – twierdziła, że sukces zależy przede wszystkim od znajomości języków obcych (62%), rodzaju zdobytego zawodu (54%), inteligencji, zdolności (48%), znajomości i układów (40%). 7% badanych uznało, że na sukces w znalezieniu pracy wpływają spryt, cwaniactwo, a zdaniem 5% wdzięk i urok osobisty.