Badanie zrealizowano w ramach projektu badawczego nr N N106 047839 pt. Konstrukcja narzędzi do psychologicznej diagnozy gotowości do uczenia się dzieci w wieku od 3. do 11. roku życia, kierowanego przez Sławomira Jabłońskiego z Instytutu Psychologii UAM. Celem badania było określenie zależności między poziomem umiejętności czytania (dekodowanie i rozumienie) a funkcjonowaniem uwagi (koncentracja, zdolność spostrzegania, impulsywność, nieuważność, zdolność hamowania poznawczego) dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Do pomiaru poziomu umiejętności czytania zastosowano narzędzie PROLEXIA, a do pomiaru funkcjonowania uwagi – trójkolorową wersję zadania Stroopa oraz Test badania uwagi D2. W analizie statystycznej uzyskanych danych wykorzystano głównie metodę analizy skupień oraz procedurę k-średnich. Badaniem objęto 256 uczniów klas I-III z dwóch poznańskich szkół podstawowych, z czego 33% stanowili uczniowie klas pierwszych, 31% – klas drugich, 36% – klas trzecich. Dziewczęta stanowiły 52% badanych, chłopcy zaś 48%. Dobór próby miał charakter celowy. Wśród wszystkich badanych wyodrębniono pięć skupień (parametrów uwagi), które istotnie różniły się pod względem sposobu organizacji (profil uwagi). Grupy te określono jako: przeciętni, skoncentrowani, nieskoordynowani, impulsywni, rozkojarzeni. Wyniki badania ujawniły, że badanych z tych grup istotnie różnicował poziom umiejętności czytania. Osoby zaklasyfikowane jako skoncentrowane uzyskały znacznie wyższe wyniki w zakresie umiejętności czytania (w przypadku dekodowania i rozumienia) niż osoby zaklasyfikowane jako nieskoordynowane i przeciętne.