Przedmiotem badania były programy realizowane przez placówki wczasów dziecięcych w zakresie kultury fizycznej. Badanie przeprowadzono w trzech etapach: 1. 1986: do ustalenia treści programowych realizowanych na koloniach przeprowadzono obserwację na 92 koloniach z użyciem metody fotografii dnia. Uzyskano również plany pracy z dziećmi z zakresu kultury fizycznej oraz sprawozdania z realizacji tych planów, umiejętności prowadzenia zajęć sportowo-rekreacyjnych i turystycznych przez wychowawców i instruktorów WFu oraz stosunku do tego typu zajęć; 2. 1987-1988: za pomocą karty działalności programowej na koloniach letnich oraz jej uwarunkowań (opracowaną w Zakładzie Praktyk Pedagogicznych i Zakładzie Rekreacji Ruchowej AWF w Warszawie) przebadano 200 placówek wczasów dziecięcych w całej Polsce, w tym 500 osób zatrudnionych w placówkach kolonijnych w charakterze kierowników do spraw pedagogicznych, instruktorów i wychowawców. Przeprowadzono również ankietę (karta badań opinii dzieci i młodzieży) dotyczącą zainteresowań rekreacją ruchową, sportem i turystyką wśród 3080 uczestników kolonii zorganizowanych przez 250 placówek. Kolejną ankietę dotyczącą uwarunkowań kultury fizycznej na koloniach letnich skierowano do 500 kierowników do spraw pedagogicznych, wychowawców, instruktorów i ratowników z 230 placówek wczasów dziecięcych; 3. 1989: dokonano analizy programu kultury fizycznej dla szkół podstawowych, założeń i zarządzeń programowo-organizacyjnych Ministerstwa Oświaty i Wychowania, materiałów pomocniczych Szkolnego Związku Sportowego oraz około 500 sprawozdań i planów pracy instruktorów WF-u i ratowników pracujących na koloniach letnich w latach 1977-1978. Treści programowe realizowane na koloniach letnich były prawidłowe i zgodne z nowoczesną teorią wychowania fizycznego, lecz nie w pełni realizowane. Do przyczyn tego stanu zaliczono niewłaściwą organizację placówek kolonijnych, brak przygotowania kadry pedagogicznej, niedostateczne przygotowanie bazy kolonijnej oraz przyzwyczajenie do stereotypów i od lat niezmienianych programów rekreacyjno-sportowych. Programy szkolne i wytyczne go programów kolonijnych były zbieżne, nastawione na czynny wypoczynek dziecka i na przygotowanie do przyszłego uczestnictwa w rekreacji ruchowej. Pomimo niedociągnięć organizacyjnych oraz trudności ekonomicznych, mających bezpośredni wpływ na realizację programu, pobyt na koloniach oraz towarzysząca temu rekreacja ruchowa były przez dzieci bardzo lubiane i uważane za atrakcyjne.