Badanie zrealizowano na reprezentatywnej próbie młodzieży ostatnich klas szkół ponadpodstawowych (N = 1260). Wyniki badania ujawniły, że młodzież postrzegała swoją sytuację materialną jako relatywnie stabilną (44%), a jeśli widziała jakieś zmiany w tej sytuacji, to raczej na gorsze (39%) niż na lepsze (12%). Nieco ponad połowa badanych oceniała swoją sytuację materialną na tle reszty społeczeństwa jako przeciętną (52%), 27% oceniało ją jako dobrą, a 21% jako złą. W porównaniu z edycjami z 1990 i 1992 roku młodzież najczęściej podobnie oceniała warunki materialne swojej rodziny, określając je jako przeciętne (1990 – 51%, 1992 – 48%, 1994 – 52%). Rozkład odpowiedzi udzielonych w roku 1994 bardziej przypominał rozkład z 1990 niż z 1992 roku. W 1992 roku badani najbardziej pesymistycznie ocenili warunki materialne swojej rodziny, co widoczne było szczególnie w przypadku odpowiedzi o złej sytuacji rodziny (1990 – 14%, 1992 – 35%, 1994 – 21%). Podobna zależność pojawiła się w przypadku prośby o ocenę sytuacji materialnej rodziny w ciągu kilku miesięcy poprzedzających badanie – odsetki osób, które uznały, że się nie zmieniła, były najniższe w 1992 roku (1990 – 50%, 1992 – 38%, 1994 – 44%), a odsetki osób, które uważały, że sytuacja ta się pogorszyła, były w rzeczonym roku najwyższe (1990 – 31%, 1992 – 50%, 1994 – 39%). Dane o warunkach życia młodzieży uzupełniono pytaniem o własną przestrzeń w domu do dyspozycji młodzieży. 66% badanych respondentów posiadało własny pokój (najczęściej wśród osób, które oceniły swoje warunki materialne jako dobre i bardzo dobre), a 24% własny kąt we wspólnym pokoju (najczęściej wśród osób, które oceniły swoje warunki materialne jako średnie i przeciętne lub złe). Brak takiej przestrzeni dotyczył 9% młodzieży (najczęściej wśród młodzieży, która oceniła swoje warunki materialne jako złe). W porównaniu z wcześniejszymi latami w widoczny sposób poprawiła się liczba rodzin posiadających przedmioty będące wskaźnikami sytuacji materialnej, w tym przede wszystkim samochód (1990 – 47%, 1992 – 53%, 1994 – 58%). Większość badanej w 1994 roku młodzieży posiadała ponadto magnetowid/wideo (69%), rzadziej sprzęt audio hi-fi (48%), telewizję satelitarną (38%) i komputer (22%).