Badanie zrealizowano na reprezentatywnej próbie młodzieży ostatnich klas szkół ponadpodstawowych (N = 1260). Wyniki badania pozwoliły sformułować następujące wnioski: widoczne było finansowe uzależnienie młodzieży od rodziców, od których przede wszystkim otrzymywała pieniądze; zasoby finansowe młodzieży oraz sposoby ich wydatkowania były przede wszystkim zależne od wykształcenia rodziców oraz miejsca zamieszkania. Im wykształcenie to było wyższe, a miejscowość większa, tym większe kwoty, którymi dysponowała młodzież. W przypadku sposobu wydawania pieniędzy – im niższe było wykształcenie rodziców oraz im mniejsza miejscowość, tym częściej wydatki miały charakter bytowy i związany z nauką, rzadziej przeznaczano pieniądze na rozrywkę, kulturę i używki. Wychwycenie prostych prawidłowości w przypadku wielkości kwot i rodzaju wydatków nie było łatwe – uczniowie mieszkający na wsi dysponowali mniejszymi kwotami, otrzymywali je, gdy ich potrzebowali, oraz wydawali częściej na naukę; licealiści również otrzymywali mniejsze kwoty od ogółu badanych, otrzymywali je, gdy potrzebowali, częściej wydawali pieniądze na naukę, ale jednocześnie częściej też na kulturę, kosmetyki i inne potrzeby; uczniowie szkół zawodowych pochodzili z rodzin gorzej usytuowanych, ale dzięki praktykom zawodowym dysponowali nieco większymi kwotami pieniędzy niż ogół badanych, wydawali je najczęściej na odzież.