Badanie miało charakter analizy desk research. Przeprowadzono je w celu określenia stosowanych strategii, modeli działania oraz ścieżek rozwoju wiodących uczelni wyższych na świecie, przede wszystkim w krajach o rozwiniętej gospodarce opartej na wiedzy. Sformułowano szczegółowe pytania badawcze, w tym m.in.: Jaki jest poziom świadomości administracji centralnej w Polsce na temat czynników mających wpływ na rozwój gospodarki opartej na wiedzy? Które z czynników są w opinii administracji centralnej bardziej, a które mniej istotne? Czy wpływ modelu funkcjonowania uczelni wyższej na rozwój gospodarki opartej na wiedzy zmienia się w zależności od czynników takich jak np.: demografia, czynniki społeczne, kulturowe itp.? Jakie są bariery we wprowadzaniu nowoczesnych modeli funkcjonowania szkolnictwa wyższego w Polsce? Najlepsze szkoły na świecie określa się modelem uniwersytetów klasy światowej. Wyznacznikiem tego modelu są wysokie miejsca w międzynarodowych rankingach uczelni wyższych; uczelnie te definiowane są w oparciu o kryteria związane z jakością i istotnością nauczania i badań (liczba cytowań publikacji, liczba zatrudnionych laureatów międzynarodowych nagród naukowych). Wiodące uniwersytety nie realizują spójnego modelu, ale ich cechą wspólną są wysokie wartości wskaźników, takich jak liczba absolwentów, poziom oferowanych zajęć, infrastruktura, nowoczesne struktury zarządzania, ilość i jakość tworzonej wiedzy i in. Sformułowano rekomendacje, dzięki którym polskie uczelnie będą mogły dążyć do nowoczesnych modeli szkolnictwa wyższego i szkół wyższych, w tym: zwiększenie finansowania, możliwość różnicowania oferty szkół wyższych, zarządzanie strategiczne (strategie związane z podnoszeniem jakości, konkurencyjnością, internacjonalizacją, współpracą z gospodarką i otoczeniem lokalnym oraz regionalnym).