Głównym celem badania było: dokonanie diagnozy powszechności, stałości i jakości doradztwa zawodowego na różnych poziomach wyborów edukacyjnych. W badaniu wzięły udział gimnazja, technika i zasadnicze szkoły zawodowe w województwie mazowieckim (łącznie sześć subregionów: ciechanowski, radomski, ostrołęcki, płocki, siedlecki, warszawski). Zastosowano triangulację badań (podejście jakościowe i ilościowe). Jakościową techniką badawczą był indywidualny wywiad pogłębiony IDI. Przeprowadzono: 63 wywiady z uczniami, 64 wywiady z rodzicami, 20 wywiadów z pracownikami szkół gimnazjalnych, 24 wywiady z osobami z techników i zasadniczych szkół zawodowych odpowiedzialnymi za doradztwo, 18 wywiadów z przedstawicielami poradni psychologiczno-pedagogicznych, 12 wywiadów z przedstawicielami organizacji pozarządowych, 12 wywiadów z przedstawicielami Szkolnych Ośrodków Kariery, 12 wywiadów z przedstawicielami jednostek Ochotniczych Hufców Pracy. Łącznie przeprowadzono 225 indywidualnych wywiadów pogłębionych. W badaniach ilościowych zastosowano technikę ankiety CAPI (446 ankiet). Wyniki badania pokazały, że wśród metod używanych w doradztwie zawodowym najczęściej stosuje się diagnozę indywidualnych potrzeb rozwojowo-edukacyjnych uczniów (88%). W gimnazjum najczęściej stosuje się zajęcia grupowe w zakresie rozwoju osobistego uczniów (88%), w technikum: przekazywanie uczniom informacji o rynku pracy i możliwościach jej znalezienia (90%). Ta ostatnia forma doradztwa zawodowego jest najczęstsza w zespołach szkół zawodowych (88%). W raporcie znaleźć można także informacje na temat: przygotowania osób realizujących doradztwo zawodowe w szkołach, doradztwa zawodowego w opinii uczniów, roli rodziców w wyborach edukacyjnych uczniów, barier w realizacji doradztwa zawodowego w szkołach. Wnioski z badania dotyczą m.in. faktu niesystematycznego prowadzenia w szkołach zajęć z doradztwa zawodowego.