Głównym celem badania było pozyskanie wiedzy na temat nauki zawodu prowadzonej w formie kształcenia modułowego w województwie mazowieckim. W badaniu szkół zastosowano studium przypadku (case study). W badaniu wzięło udział 15 szkół zawodowych z województwa mazowieckiego, w których praktykowano kształcenie modułowe (12 szkół wdrażających kształcenie modułowe oraz 3 szkoły przygotowujące się do wdrożenia tej formy kształcenia). Zastosowano następujące techniki badawcze: wywiady pogłębione IDI z dyrektorami szkół (15), wywiady pogłębione IDI z nauczycielami/instruktorami bezpośrednio zaangażowanymi w prowadzenie kształcenia modułowego (27), wywiady grupowe FGI z uczniami uczestniczącymi w kształceniu modułowym (15), analizę dokumentów dotyczących wdrażania kształcenia modułowego w szkole zawodowej (programy kształcenia, plany organizacyjne i finansowe). Analiza danych pokazała, że w badanym województwie kształcenie modułowe nie jest rozpowszechnione (kształcenie to występowało tylko w subregionie warszawskim i radomskim). Okazało się, że w 70% szkół nie planuje się wdrożenia opisywanego typu kształcenia. Wnioski z badania potwierdziły, że do wdrożenia kształcenia modułowego potrzebna jest współpraca pracodawców, dyrektorów szkół, nauczycieli, rodziców, uczniów, organów zarządzających szkołami. Głównymi barierami przed wdrożeniem kształcenia modułowego do szkół są: bariery finansowe, problemy techno-dydaktyczne, trudności organizacyjne, mentalne, kadrowe itd.