Głównym celem badania była diagnoza kondycji i potencjału rozwojowego formalnego kształcenia ustawicznego w województwie mazowieckim. W badaniu wykorzystano analizę danych zastanych dotyczących jednostek prowadzących formalne kształcenie ustawiczne na Mazowszu (ekspertyzy, dane z Systemu Informacji Oświatowej). Dodatkowo przeprowadzono badanie terenowe uczniów oraz przedstawicieli dyrekcji placówek kształcenia ustawicznego (28 indywidualnych wywiadów pogłębionych oraz 62 ankiety). Badani uczniowie uczęszczali do pierwszych i ostatnich klas szkół dla dorosłych (12 grup fokusowych i 1628 ankiet audytoryjnych). Wśród badanych były też osoby dorosłe, przygotowujące się do zdawania egzaminów zawodowych w trybie pozaszkolnym. Metodologię badań oparto o schemat triangulacji. Wyniki badania pokazały, że uczestnictwo w kształceniu na Mazowszu w 2011 r. jest nieco większe niż w 2005 r.. W 2011 r. było ono na poziomie 1,7%, w 2005 r.: 1,6%. Badanie dowiodło, że państwo nie ma opracowanej spójnej i konsekwentnej polityki wobec kształcenia ustawicznego, co owocuje stagnacją tego typu kształcenia, niskim potencjałem rozwojowym, słabą jakością kształcenia oraz niedostosowaniem kształcenia do potrzeb rynku pracy. Raport zawiera szereg poddziałań, które są rekomendacjami w badanym zakresie: zwiększenie dostępności do kształcenia ustawicznego, podnoszenie jego jakości, współdziałanie i partnerstwo, wzrost inwestycji w zasoby ludzkie, tworzenie zasobów informacyjnych, rozwój usług doradczych, uświadamianie znaczenia kształcenia ustawicznego.