Analiza zawiera omówienie wybranych wyników badań, przeprowadzonych w dwóch modułach: Historia życia osób z ograniczeniami sprawności oraz Autonarracje – indywidualne historie życia. Oba moduły zrealizowano w ramach pierwszego etapu Ogólnopolskiego badania sytuacji, potrzeb i możliwości osób niepełnosprawnych. Pytania badawcze modułu Historia życia...: jak ludzie dorośli w różnym wieku i z różnymi typami ograniczeń sprawności, a więc także o różnym zasobie doświadczeń życiowych, spostrzegają zdarzenia w swoim życiu? które ze zdarzeń życiowych uznają za punkty zwrotne? jakie przypisują znaczenie punktom zwrotnym? jak widzą wpływ punktów zwrotnych w swoim życiu na swoje aktualne funkcjonowanie? Pytania badawcze drugiego modułu: czy zasoby psychologiczno-społeczne badanych osób mogą być bezpieczną i wystarczającą podstawą do zbudowania gotowości na przyjęcie skierowanej do nich oferty w zakresie aktywizacji zawodowej (lub innego rodzaju)? czy aktywność zawodowa osób z ograniczeniem sprawności lub brak tej aktywności wiąże się z ich subiektywnie spostrzeganą sytuacją społeczno-psychologiczną? Narzędzia wykorzystane w module Historia życia...: Kwestionariusz Poczucia Punktualności Zdarzeń Życiowych PPZŻ (narzędzie własne); kwestionariusz wywiadu i skale szacunkowe Percepcja punktów zwrotnych w życiu (PPZ); Kwestionariusz Badań Sondażowych KBS (opracowany przez Zespół Badawczy SWPS pod kierunkiem Kamila Sijki). Badanie właściwe w tym module przeprowadzono w następujących miejscach: Domy Pomocy Społecznej w Warszawie i Poznaniu; Dom Dziennego Pobytu Zespołu Opieki Zdrowotnej Warszawa-Praga-Północ; Specjalne Ośrodki Szkolno-Wychowawcze dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Poznaniu i Wrocławiu; Zakład Pracy Chronionej w Zduńskiej Woli i Wrocławiu; warsztaty terapii zajęciowej w Zduńskiej Woli; stowarzyszenia zrzeszające osoby niepełnosprawne: Polski Związek Niewidomych, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem, Kluby Amazonek ze Zduńskiej Woli; Biblioteka Książki Mówionej dla Niewidomych w Poznaniu; Szpital Rehabilitacyjny w Konstancinie-Jeziornej. W pierwszym module wzięły udział 432 osoby, a w drugim – 67 osób (w tym osoby niepełnosprawne i pełnosprawne). Stwierdzono zależność pomiędzy wiekiem a wymiarami orientacji temporalnej. Wykonano jednoczynnikową analizę wariancji, by sprawdzić związek wieku z wymiarem „koncentracja na teraźniejszości”. Istotność statystyczna występowała pomiędzy poszczególnymi grupami wiekowymi. Na teraźniejszości istotnie częściej były skoncentrowane osoby w wieku 41-60 lat oraz powyżej 61 lat. Na teraźniejszości najbardziej skoncentrowane okazały się osoby z wykształceniem podstawowym i zawodowym, najsłabiej – z wykształceniem wyższym. Na teraźniejszości najbardziej skoncentrowani okazali się badani niepracujący i nieposzukujący pracy, ale jednocześnie tacy, którzy pracowali w przeszłości. Z kolei na przyszłości najbardziej skoncentrowani byli młodzi dorośli, badani z wykształceniem wyższym oraz tacy, którzy pracowali albo poszukiwali pracy, ale nie pracowali wcześniej. Nie stwierdzono istotności statystycznej pomiędzy grupami osób różniących się postrzeganiem ograniczeń sprawności.