W badaniu – poświęconym związkowi formowania się tożsamości z poczuciem dorosłości i gotowości do tworzenia bliskich związków – wzięło udział 100 studentów psychologii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. W próbie było 14 mężczyzn; 51% studiowało na drugim roku, 30% na trzecim, 19% badanych nie podało roku studiów. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania badawcze: 1. Czy wraz z wiekiem i podejmowaniem kolejnych zadań rozwojowych (wyprowadzenie się z domu rodzinnego, podjęcie pracy zawodowej, zawarcie małżeństwa, posiadanie dzieci) zmienia się poczucie dorosłości i gotowość do tworzenia bliskich związków intymnych? 2. Czy wraz z wiekiem i podejmowaniem kolejnych zadań rozwojowych (wyprowadzenie się z domu rodzinnego, podjęcie pracy zawodowej, zawarcie małżeństwa, posiadanie dzieci) zmienia się natężenie wymiarów tożsamości? 3. Czy osoby o różnych statusach tożsamości różnią się wiekiem, poczuciem dorosłości i gotowością do tworzenia bliskich związków? Badanych podzielono na trzy grupy wiekowe, różniące się od siebie cechami społeczno-demograficznymi. W pierwszej znaleźli się studenci w wieku od 20 do 23 lat, znajdujący się w wolnych związkach albo nieposiadający partnerów, nieposiadający dzieci, skoncentrowani raczej na edukacji. W drugiej grupie byli studenci w wieku od 24 do 29 lat, głównie w związkach nieformalnych, blisko 70% osób mieszkało z partnerem albo samotnie. W trzeciej grupie znaleźli się studenci w wieku od 30 do 40 lat, wszyscy studiowali zaocznie, 90% nie mieszkało z rodzicami, większość pracowała w ramach pełnego etatu. Wykorzystano dwa narzędzia badawcze: Skalę Wymiarów Rozwoju Tożsamości (DIDS) z pięcioma podskalami: eksploracja wszerz, eksploracja w głąb, eksploracja ruminacyjna, podejmowanie zobowiązania, identyfikacja z zobowiązaniem; Skalę Poczucia Dorosłości. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że wraz z wiekiem badanych rośnie zakres podejmowanych przez nich zobowiązań i identyfikacji. Osoby z dwóch starszych grup miały spójną wizję przyszłości i jasne cele do osiągnięcia, co potwierdza wyniki zagranicznych badań (Luyckx, Schwartz, Gossens, Pollock, 2008). Większe natężenie lęku związanego z przyszłością wystąpiło w grupie najmłodszych studentów. Potwierdzono, że wraz z wiekiem zmniejsza się liczba osób ze statusem tożsamości ruminacyjno-moratoryjnej (koncentracja na procesie ekspolracji, niewielkie zaangażowanie w podejmowane zobowiązania, niewielka identyfikacja ze zobowiązaniami).