Projekt badawczy przeprowadzono w ramach modułu Radzenie sobie z utratą sprawności. Moduł ten należał do pierwszego etapu Ogólnopolskiego badania sytuacji, potrzeb i możliwości osób niepełnosprawnych. Cele projektu: Potwierdzenie założenia o istnieniu etapów w procesie radzenia sobie z utratą sprawności i ich opis u osób z nabytą niepełnosprawnością. Ocena roli różnych form aktywizacji zawodowej na kolejnych etapach procesu radzenia sobie z utratą sprawności. Stworzenie narzędzia wartościowego psychometrycznie i użytecznego praktycznie do diagnozy każdego etapu radzenia sobie z utratą sprawności.  Przygotowanie założeń do projektu rekomendacji oddziaływań w ramach aktywizacji zawodowej – dostosowanych do potrzeb osoby niepełnosprawnej na kolejnych etapach radzenia sobie przez nią z utratą sprawności. Dobór próby miał charakter celowy (N = 394). W badanej próbie znalazło się 91 osób z powszechnymi ograniczeniami sprawności ONP, 92 osoby z rzadkimi ograniczeniami sprawności ONR, 91 osób ze sprzężonymi ograniczeniami sprawności ONS, 120 osób sprawnych OS. Z próby wykluczono osoby z niepełnosprawnością od siódmego roku życia. Ostatecznie w badaniu uczestniczyło 90 badanych ONP, 90 ONR, 90 ONS oraz 120 OS. Badania właściwe poprzedzono badaniami pilotażowymi. Zastosowane narzędzia badawcze: LOT-R i GSES (do określenia szoku i zaprzeczania jako pierwszego etapu w procesie radzenia sobie z utratą sprawności); Kwestionariusz Agresji BPAQ (gniew – drugi etap); Wielowymiarowa Skala Umiejscowienia Kontroli MHLC (targowanie się); Skala Depresji Becka SDB (depresja); Skala Satysfakcji z Życia SWLS oraz Skala Akceptacji Choroby AIS (akceptacja); Kwestionariusz Oceny Usługi Aktywizacji Zawodowej (do oceny usługi pod względem subiektywnej przydatności w aktywizacji zawodowej; aut. P. Wolski); wywiad standaryzowany (aut. P. Wolski); Kwestionariusz Radzenia Sobie z Utratą Sprawności KRSS; kwestionariusz badań społecznych opracowany na potrzeby projektu (Łukowski, Kaczan, Rycielski, 2008; zmienne metryczkowe dotyczące stanu zdrowia, aktywności zawodowej i gospodarstwa domowego). 32,8% respondentów ON nie odczuło żadnej zmiany w wykonywaniu codziennych czynności, dla 54,6% zmiana ta była poważna, a dla 12,7% – całkowita. Jeśli chodzi o aktywizację zawodową, osoby będące w fazie akceptacji najwyżej oceniły przydatność indywidualnego doradztwa zawodowego; ta sama grupa oceniła najwyżej również indywidualne porady prawne. Indywidualne porady psychologiczne zostały docenione przez osoby będące w fazie akceptacji i borykające się z depresją. Osoby w fazie akceptacji, które rozumieją własne możliwości i ograniczenia, dostrzegają znaczenie udziału w szkoleniach zawodowych. Osoby w fazie zmagania się oceniły wszystkie usługi z zakresu aktywizacji zawodowej na poziomie niskim albo średnim.