Celem badania było porównanie dwóch metod wykorzystywanych do identyfikacji zróżnicowanego funkcjonowania zadań (Differential Item Functioning, DIF) ocenianych dychotomicznie, czyli nieparametrycznego rozwiązania opierającego się na statystyce Mantel-Haenshel (MH) oraz podejścia bazującego na teście ilorazu funkcji wiarygodności. Zróżnicowane funkcjonowanie zadania to termin statystyczny określający zależność między wykonaniem zadania a poziomem umiejętności oraz przynależnością grupową osoby rozwiązującej zadanie. Analiza pozycji testowych pod kątem DIF stanowi element psychometrycznej analizy testu związanej z jego trafnością. Porównanie przeprowadzono za pomocą symulacji, której wyniki potwierdziły hipotezę o większej czułości na jednorodne efekty DIF podejścia opartego na statystyce MF. Metoda ta traciła jednak moc w przypadku, gdy wielkość DIF zmieniała się w zależności od poziomu zmiennej ukrytej mierzonej testem. Dodatkowo w ramach symulacji dokonano analizy specyficznych miar wielkości efektu DIF stosowanych w obu metodach, czyli miary MH D – DIF (wykorzystywanej przez Educational Testing Service do klasyfikacji wielkości DIF) oraz różnych miar P – DIF określanych w metryce łatwości zadania.