Celem badania był opis losów edukacyjnych i zawodowych studentów i absolwentów Uniwersytetu Warszawskiego. Wykorzystano szereg metod jakościowych i ilościowych: w pierwszym module – analizę danych uzyskanych z rejestrów administracyjnych UW (IRK i USOS) dotyczących studentów z lat 2007-2011, danych GUS-u, danych uzyskanych w ramach Ogólnouniwersyteckiej Ankiety Oceniającej Jakość Kształcenia na UW z lat 2008-2012 oraz danych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który udostępnił informacje o losowej, testowej próbie absolwentów UW z lat 2007-2008 w postaci uniemożliwiającej połączenie ich z danymi charakteryzującymi ich historię edukacyjną; w module drugim – wywiady pogłębione z pracodawcami (36), absolwentami UW (20) i studentami UW (20) oraz dyskusje grupowe z absolwentami (10) i studentami (10); w moduIe trzecim przeprowadzono panelowe badanie ankietowe z wykorzystaniem ankiety internetowej, którą w pierwszym pomiarze wypełniło 1896 osób z blisko 13 tys. absolwentów objętych badaniem, w drugim zaś pomiarze – 32% respondentów, którzy udzielili odpowiedzi w pierwszym pomiarze; w module czwartym – analizę raportów i opracowań dotyczących ogólnej charakterystyki rynku pracy i karier zawodowych. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że większość absolwentów UW nie miała problemu z uzyskaniem zatrudnienia na etatach (około 70%) i że praca ta była najczęściej stabilna (około 50% było zatrudnionych u jednego pracodawcy). Kariery edukacyjne i zawodowe studentów i absolwentów różniły się w zależności od obranego kierunku, trybu i etapu studiów. Większość absolwentów zaczyna pracę jeszcze w trakcie studiów, przy czym częściej dotyczyło to studentów studiów drugiego stopnia i studiów magisterskich niż studentów studiów licencjackich, którzy mieli też średnio niższe zarobki. Rozpoczęcie pracy podczas studiów zwiększało prawdopodobieństwo szybkiego znalezienia zatrudnienia po zakończeniu nauki. Pracodawcy przywiązywali wagę już do samego faktu ukończenia studiów, postrzegając to jako formę selekcji intelektualnej, w małym stopniu poszukiwali u przyszłych pracowników wiedzy i umiejętności, uznając, że nauce trudno dogonić sprofilowane gałęzie biznesu. Zarysowały się dwa rynki pracy – dla absolwentów-specjalistów (również humanistów) oraz pozostałych absolwentów. Absolwenci najbardziej cenili sobie rozwój osobisty podczas studiów, w mniejszym stopniu zaś praktyki zawodowe. Od pracy oczekiwali, że będzie interesująca, rzadziej umożliwiająca rozwój, awans czy wysokie zarobki. Wśród największych ograniczeń na rynku pracy studenci wskazywali brak doświadczenia zawodowego i oferty zbyt nisko płatnej pracy. W ramach badania opracowano również uniwersalną metodologię badania losów absolwentów szkół wyższych, w raporcie zaś zamieszczono rekomendacje metodologiczne umożliwiające wdrożenie analogicznego programu badawczego w innych szkołach wyższych.