Celem badania ilościowego było sprawdzenie w praktyce rozwiązań zmierzających do zwiększenia stosowania przez nauczycieli technologii informacyjno-komunikacyjnej (TIK) w procesie kształcenia. Zastosowano metodologię CAWI. Wykorzystano internetowy kwestionariusz ankiety umieszczony na stronie internetowej. Narzędzie skierowane i dostosowane było do trzech grup respondentów: dyrekcji szkół (366 osób, w tym 69,4% kobiet), e-koordynatorów programu Cyfrowa szkoła w badanych szkołach (376 osób, w tym 67,6% kobiet), nauczycieli uczących w klasach IV-VI (3000 osób, w tym 87,1% kobiet). W badaniu wzięło udział 399 szkół podstawowych z całej Polski. Dodatkowo posłużono się metodologią jakościową (miała ona charakter uzupełniający). Badanie to zrealizowano w szkołach specjalnych (17 szkół z pięciu województw: kujawsko-pomorskiego, łódzkiego, pomorskiego, śląskiego, zachodniopomorskiego). Miało ono na celu weryfikację jakości wdrażania technik informacyjno-komunikacyjnych w tego typu szkołach. Dane pozyskano za pomocą przeprowadzonych wywiadów pogłębionych z nauczycielami wspomagającymi lub przedmiotowymi. W badaniu posłużono się także analizą danych zastanych (380 sprawozdań ze szkół biorących udział w programie Cyfrowa szkoła) oraz informacjami pozyskanymi z dostępnych baz danych. Wyniki badania potwierdziły korzystny obraz efektów w danych szkołach, które wzięły udział w programie. Dowiedziono także pozytywnej oceny wpływu programu na pracę szkoły (np. upowszechnienie stosowania TIK w nauczaniu, zwiększenie atrakcyjności oferty szkoły oraz prowadzonych lekcji, a także wyrównanie szans uczniów pochodzących z różnych środowisk w dostępie do wyżej wymienionych technologii). Badanie pokazało także m.in. zwiększenie zaangażowania nauczycieli do pracy z uczniami oraz podniesienie kompetencji zawodowych, a także innowacyjności i kreatywności.