Celem badania jest ilustracja najistotniejszych danych na temat szkolnej agresji rówieśniczej (zarówno w Polsce, jak i na świecie). Raport ma charakter przeglądu badań polskich i zagranicznych. Dane pokazane w raporcie pochodzą np. z badania Szkoła bez przemocy, badań porównawczych K. Ostrowskiej i J. Surzykiewicza Zachowania agresywne w szkole, badań mokotowskich. Z powyższego przeglądu badań wyłoniła się typologia ofiar różnego rodzaju agresji. Okazało się, że najczęstszą jej formą jest agresja werbalna (chłopcy: 66%, dziewczęta: 60%). Poziom agresji werbalnej w szkołach podstawowych wyniósł 72%, w gimnazjum: 66%, w szkole ponadgimnazjalnej: 53%. Najrzadziej pojawiała się groźna przemoc fizyczna (chłopcy: 10%, dziewczęta: 4%). Raport ilustruje odsetek osób, które w ostatnich kilku miesiącach brały udział w co najmniej trzech bójkach (np. 28% polskich chłopców i 5% polskich dziewcząt w wieku 11 lat). Najczęstszą formą stosowania agresji okazało się obrażanie innych uczniów. Najrzadziej przymuszano innych do zrobienia czegoś, na co nie mieli ochoty. Raport zawiera także dookreślenia terminów: agresji, przemocy, dręczenia szkolnego. Ostatnia część raportu przedstawia czynniki ryzyka stania się ofiarą przemocy.