Badanie przeprowadzono na reprezentatywnej próbie losowej 1070 dorosłych mieszkańców Polski. Jego celem było poznanie sposobu, w jaki uczniowie spędzili ostatnie wakacje. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że 46% rodziców i opiekunów było w stanie zapewnić wszystkim swoim podopiecznym co najmniej tygodniowy wypoczynek poza miejscem zamieszkania. 14% respondentów posiadających dzieci w wieku szkolnym wysłało na wakacje tylko część dzieci (wzrost o 3% w stosunku do 2007 roku), a 40% przyznało, że żadne z ich dzieci nie wypoczywało poza miejscem zamieszkania (najniższy odsetek odnotowany od jedenastu lat). W stosunku do poprzedniej edycji badania zwiększył się odsetek osób, które wysłały dzieci na wypoczynek trwający mniej niż siedem dni (z 29% do 38%). Kilkudniowe wypady były jednak udziałem przede wszystkim tych uczniów, którzy wyjeżdżali również na dłuższe wakacje. Szanse na wakacyjny wypoczynek miały częściej dzieci z rodzin o lepszej sytuacji materialnej, dysponujących większymi zasobami finansowymi, dzieci rodziców z wykształceniem średnim lub wyższym oraz uczniowie mieszkający w największych miastach. W 33% badanych gospodarstwach domowych uczniowie pracowali zarobkowo w czasie wakacji i były to najbardziej pracowite wakacje począwszy od 1992 roku (wzrost o 12% w stosunku do 2007 roku). Na odsetek ten złożyli się przede wszystkim uczniowie szkół średnich (41%), w mniejszym stopniu uczniowie gimnazjów (21%), w najmniejszym zaś uczniowie szkół podstawowych (12%). Jednocześnie praca zarobkowa najmłodszych uczniów w czasie wakacji wzbudzała wśród respondentów niemal powszechny sprzeciw (90%). Większość badanych nie akceptowała również pracy gimnazjalistów (64%). Natomiast aprobata dla uczniów szkół średnich objęła 86% badanych.