Celem badania było poznanie postawy Polaków wobec bicia dzieci. Objęto nim reprezentatywną losową próbę 1107 dorosłych mieszkańców Polski. Wyniki badania porównano z wynikami uzyskanymi w analogicznym badaniu przeprowadzonym przez CBOS w 1994 roku. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że połowa respondentów była przeciwna wprowadzeniu całkowitego zakazu prawnego bicia dzieci (51%, w tym 40% raczej nie i 11% zdecydowanie nie). Zwolennicy tego rodzaju rozwiązania stanowili 41% próby (w tym 24% raczej tak i 17% zdecydowanie tak). 8% nie potrafiło określić swojego stanowiska. 49% badanych akceptowało kary fizyczne – odsetek ten zwiększył się w stosunku do 1994 roku o osiem punktów procentowych. 42% było przeciwnych stosowaniu tego rodzaju kar. 78% respondentów dopuszczało sytuacje, w których konieczne jest wymierzenie dziecku klapsa, a 41% zgodziło się ze stwierdzeniem, że lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło. 51% badanych uznało bicie w postaci lania za poniżanie dziecka (1994 – 54%). Przeciwnego zdania było 37% respondentów (1994 – 36%). 50% utożsamiło sprawianie lania dzieciom z byciem dobrym rodzicem (1994 – 53%), a 33% traktowało to jako równie dobrą metodę wychowawczą jak inne (1994 – 30%). Przyzwoleniu na stosowanie kar cielesnych wobec dzieci towarzyszył powszechny sprzeciw wobec nadużywania władzy rodzicielskiej i stosowania ciężkich kar fizycznych. 90% uważało, że w sytuacji złego traktowania dziecka przez rodziców konieczna jest interwencja osób postronnych.