Celem badania była odpowiedź na pytanie o przyczyny i skutki rosnącego bezrobocia w Polsce. Ankietowani zapytani o przyczyny bezrobocia w kraju wymienili: brak miejsc pracy (90%), ukończenie szkół, które nie zapewniają zatrudnienia (67%), opłacalność pracy na czarnym rynku (56%), korzystanie z pomocy rodziny (52%), niedostateczne kwalifikacje zawodowe (51%). Na niedostosowanie edukacji do potrzeb rynku pracy wskazywali przede wszystkim ludzie młodzi i studenci. Do ubocznych skutków społecznych najczęściej zaliczano: zły stan psychiczny osób pozostających dłuższy czas bez zatrudnienia (42%), godzenie się na wyzysk i złe traktowanie w pracy (38%), ubożenie rodzin (36%), przyjmowanie ofert pracy gorzej płatnych (37%), wzrost przestępczości (32%), brak możliwości usamodzielnienia się bezrobotnych młodych ludzi (30%). Większość respondentów uważa, że najsolidniejszym wsparciem dla bezrobotnych pozostaje rodzina (86%), inne formy pomocy (urzędy gminy, organizacje pozarządowe, instytucje państwowe) były wskazywane w stopniu marginalnym. Sceptycyzm wobec państwa jako gwaranta pomocy bezrobotnym rośnie od 1998 r., czyli od pierwszej fali bezrobocia. Komunikat z badania został opracowany na podstawie: Aktualne problemy i wydarzenia (190) – badanie przeprowadzone w dniach 3-6 marca 2006 na reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski (N = 1081). Co łączy Polaków z parafią. Komunikat z badań. Oprac. B. Wciórka. Warszawa 2005. Polacy o parafii działającej w ich miejscu zamieszkania. Komunikat z badań. Oprac. B. Wciórka. Warszawa 2005. Rynek pracy i zagrożenie bezrobociem w Polsce. Komunikat z badań. Oprac. B. Wciórka. Warszawa 2006.